Costas Varotsos
Κώστας Βαρώτσος
Σπουδάζει ζωγραφική στην Academia di Belle Arti της Ρώμης (1973-1976) και αρχιτεκτονική στην Arte Scuola di Architettura της Πεσκάρα όπου παρακολουθεί μαθήματα με τον Giorgio Grassi. Από τα πρώτα του κιόλας έργα στην Ιταλία, κυρίως δράσεις και γλυπτικές παρεμβάσεις, ο Βαρώτσος αρχίζει να εκδηλώνει ενδιαφέρον για τον χώρο. Το 1982 εγκαταλείπει το πτυχίο της αρχιτεκτονικής και επιστρέφει στην Ελλάδα όπου πραγματοποιεί την πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί Δεσμός με θέμα «Η επέμβαση του χώρου στη φύση: αλλοιώσεις». Στη συνέχεια ασχολείται αποκλειστικά με τη γλυπτική. Χρησιμοποιεί διάφανα υλικά, όπως το γυαλί, το πλεξιγκλάς, το νερό αλλά και το ατσάλι ή την πέτρα για να δημιουργήσει έργα με κοινωνικό και συμβολικό χαρακτήρα. Τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα η επικοινωνία και η συγκινησιακή βίωση του έργου από το θεατή. Σταδιακά το ενδιαφέρον του στρέφεται σε έργα και συνθέσεις για τον δημόσιο χώρο μέσα από τα οποία επιχειρεί να ερευνήσει τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και το τεχνητό περιβάλλον. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το 1988 δημιουργεί για την πλατεία Ομονοίας το Δρομέα. Το 1989 συμμετέχει στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας Realismi. Το 1991 ο καθηγητής και θεωρητικός της τέχνης Achille Bonito Oliva οργανώνει την καλλιτεχνική ομάδα Transavanguardia Freda, στην οποία συμμετέχει και ο Βαρώτσος. Την ίδια χρονιά τιμάται με την υποτροφία του ιδρύματος Fullbright και εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη για ένα χρόνο.
Έργα του έχουν εκτεθεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις διεθνώς (Μπιενάλε Σάο Πάολο, 1987, Κώστας Βαρώτσος, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, 1990, Μπιενάλε Βενετίας, 1995, 1999, Μπιενάλε Πεκίνου, 2003, ARCO, Μαδρίτη, 2004, Κώστας Βαρώτσος: «Μέλλον μέσα από το παρελθόν», Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα, 2007 κ.α.).